Tweede Kerstdag

26 december 2015

Beste Peet,

Tweede kerstdag bestaat gelukkig enkel in Nederland, het is een praktische uitvinding, speciaal bedoeld voor kinderen met gescheiden ouders. Lars en ik gingen vroeger op eerste kerstdag bij mijn moeder en tweede bij mijn vader eten. Of omgekeerd, eigenlijk weet ik niet meer wat de volgorde was. In de datsha word ik 26 december wat onrustig, moet ik nu weer naar Andre Rieux, Draadstaal, de TV show of Paul de Leeuw kijken? Ik zal het maar eerlijk zeggen, ik word getroffen door een onafwendbare golf van zelfmedelijden. In Holland zit nu iedereen knus bijeen, zich te ergeren aan de tv of aan elkaar, terwijl ik op 3000 kilometer afstand, home alone, zappend me afvraag waar mijn vrienden zijn. Kon ik maar iemand de schuld geven, maar ik heb dit allemaal zelf veroorzaakt.

Het begint zachtjes te hagelen. Ik veeg de trap schoon en ga weer naar de keuken om wat hout in de haard te gooien. Dan gaat de telefoon, verheugd neem ik op, wellicht heeft Natasha besloten om alsnog naar Viritsa te reizen. Ze belt me om te vertellen dat Matvei en Pavel langs willen komen. Onverwachts en met drank. Tien minuten later is het gezellig druk in de keuken. Likeur, rode wijn en donker bier. Blijmoedig laat ik een avondje solitair tv kijken aan me voorbijgaan.

Af en toe gaat mijn bezoek naar buiten voor een rookpauze. Het is inmiddels gaan sneeuwen, de eerste vlokken van deze winter dansen in het vale licht van de maan in de sterrenhemel. Het is lang geleden, maar vanavond heb ik ook trek in een sigaret. Ik vertrouw mezelf niet en steek er geen op. Tegen drieën wankelt Matvei naar huis, Pavel blijft in Vera’s kamer slapen. Dankbaar dut ik in.

Hoe heb jij de kortste dag doorgebracht? De langste nacht was in mijn geval een ultra korte. Eerst zaten de huisdieren elkaar achterna, vervolgens spookten Kolja en Vera in het huis. Vervolgens ging er een uiterst irritant autoalarm af, toen ik na lang woelen in slaap dreigde te vallen, draaide een of andere leip de muziek, hard rock, house en schlager, zo luid, dat het hele gebouw mee genieten. Rond vieren kwam deze onverlaat eindelijk tot rust, maar ik kon de slaap niet meer vatten. De volgende dag op school had ik last van een buitengewoon ergerlijke niet-alcoholische kater.

Tot gauw,

Rein